تأثیر کاستن از دمای پخت بر عمر خستگی مخلوط آسفالتی

ترکهای خستگی یکی از انواع اصلی خرابی های روسازی های انعطاف پذیر است. پیر شدگی قیر یکی از دلایل اصلی شکل گیری ترک های خستگی است. قیر مصرفی در مخلوط آسفالتی در حین ساخت مخلوط و نیز در روسازی ساخته شده تمایل به سخت و پیر شدن دارد. این پیر شدگی عمدتاً به علت اکسیداسیون قیر با اکسیژن موجود در هوا روی می دهد. این فرآیند در دمای بالا مثل دمای پخت آسفالت زمانی که قیر به صورت یک لعاب نازک سطح سنگدانه ها را پوشش می دهد، سریعتر رخ می دهد. به این علت اختلاط قیر با مصالح سنگی در دمای پخت آسفالت را می توان مرحله ای دانست که شدیدترین اکسیداسیون و سخت شدن قیر در طی تولید و ساخت آسفالت روی می دهد. لذا دمای اختلاط مصالح سنگی وقیر در کارخانه آسفالت یکی از عوامل مهم پیرشدگی و در نتیجه خستگی مخلوط آسفالتی است. لذا برای کاهش دمای تراکم و اختلاط، مخلوط های آسفالتی گرم مورد توجه قرار گرفت. هدف از این تحقیق بررسی تأثیر کاستن از دمای پخت بر عمر خستگی مخلوط آسفالتی است. در این تحقیق به منظور بررسی تأثیر دمای اختلاط، مخلوطهای آسفالتی در 3 دمای اختلاط 120،100و c145ْ ساخته شدند. برای کاهش دمای پخت از افزودنی های ساسوبیت و آسفامین استفاده شده است. نتایج آزمایش نشان می دهد که عمر خستگی مخلوط های آسفالتی گرم بیشتر از مخلوط های آسفالتی داغ بوده و نمونه های ساخته شده در دمای c120ْ صرفنظر از نوع افزودنی دارای عمر خستگی بیشتری هستند و نمونه های حاوی ساسوبیت دارای عمر خستگی بیشتری از نمونه های حاوی آسفامین هستند.